- θυροκόπος
- θυροκόποςmasc/fem nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
θυροκόπος — θυροκόπος, ον (Α) αυτός που χτυπά τις πόρτες, αυτός που ζητιανεύει, ο επαίτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < θύρα + κόπος (< κόπος < κόπτω), πρβλ. ηλο κόπος, ξυλο κόπος] … Dictionary of Greek
θυροκοπία — θυροκοπία, ἡ (Α) [θυροκόπος] το να χτυπά κάποιος τη θύρα … Dictionary of Greek
θυροκοπικός — θυροκοπικός, ή, όν (Α) [θυροκόπος] 1. αυτός που αναφέρεται στη θυροκοπία* 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ θυροκοπικόν τραγούδι με αυλό μπροστά σε θύρα … Dictionary of Greek
θυροκοπώ — θυροκοπῶ, έω (Α) [θυροκόπος] 1. (ιδίως για μέθυσο) χτυπώ τη θύρα 2. μτφ. χτυπώ κάτι σαν να χτυπώ πόρτα (α. «τὴν πλευρὰν τῇ χειρὶ θυροκοπεῑ», Πλούτ. β. «ὁ λιμὸς τὴν γαστέρα θυροκοπεῑ», Αλκίφρ.) … Dictionary of Greek
θύρα — Άνοιγμα των εξωτερικών ή των εσωτερικών τοίχων ενός κτιρίου ή ενός τείχους, που επιτρέπει τη διάβαση ανθρώπων ή οχημάτων και συνήθως κλείνεται με ένα ή περισσότερα θυρόφυλλα. Στην αρχαιότητα η θ. ήταν χώρος ιερός ή μαγικός, γι’ αυτό και οι θ. των … Dictionary of Greek